رابطه ی ادراک مدیران از محیط داخلی سازمان و گرایش به کارآفرینی در شرکت های بیمه ی خصوصی در ایران

امروزه اهمیت کارآفرینی و نقش آن در توسعه ی اقتصادی و پیشرفت و پویایی جامعه بر کسی پوشیده نیست. در یک اقتصاد پویا، ایده ها، محصولات و خدمات همواره در حال تغییر می باشند و در این میان کارآفرینی است که الگویی برای مقابله و سازگاری با شرایط جدید را به ارمغان می آورد. صنعت بیمه از صنایع خدماتی است که همواره در آن تغییر و نوآوری معنادار بوده است. با توجه به این که صنعت بیمه ی ایران در حال حاضر نسبت به بسیاری از کشورهای توسعه یافته و حتی در حال توسعه و همتراز، عقب تر است و به لحاظ جوان و در حال رشد بودن، ضرورت دارد که با به کارگیری مفاهیم، تکنیک ها و روش های نوینی همچون کارآفرینی، ظرفیت های بالقوه ی آن، به خصوص توسط مدیران شناسایی و فعال گردد. بر اساس فرآیند کارآفرینانه، مدیران به عنوان پیشقدمان توسعه، تجدید حیات و پشتیبانی در واحدهایشان در نظر گرفته می شوند. لذا هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه ی ادراک مدیران از محیط داخلی سازمان و گرایش به کارآفرینی در شرکت های بیمه ی خصوصی در ایران بوده تا بدین وسیله امکان بهبود کارآفرینی در شرکت های بیمه فراهم آید. برای درک چنین رابطه ای پس از بررسی مدل های پیشین، مدل ارائه شده توسط محقق به عنوان مدل مفهومی تحقیق انتخاب شد. نمونه ی آماری مشتمل بر 125 نفر از مدیران فنی و عملیاتی شرکت های بیمه ی خصوصی به روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده انتخاب شد. با استفاده از پرسشنامه طراحی شده به جمع آوری داده ها اقدام به عمل آمد. روایی پرسشنامه ها با استفاده از روش روایی محتوایی، ظاهری، و سازه مورد بررسی و تأیید قرار گرفت. پایایی آن ها نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ محاسبه شد که مقدار به دست آمده قابل اتکا بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روش های آمار توصیفی جهت تلخیص و طبقه بندی اطلاعات جمع آوری شده و از روش تحلیل عاملی تأییدی (cfa) و مدل معادلات ساختاری (sem) بر پایه ی نرم افزار smartpls برای ارزیابی مدل ساختاری استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها، فرضیه اصلی را تأیید کردند. یعنی ادراک مدیران از محیط داخلی سازمان با گرایش به کارآفرینی رابطه ی معنادار دارد. از فرضیات فرعی نیز فرضیه های ادراک مدیران از ریسک پذیری و تحمل شکست و در دسترس بودن منابع و نیز تعدیل رابطه ادراک مدیران از محیط داخلی سازمان و گرایش به کارآفرینی توسط عامل سرمایه ی انسانی در سطح اطمینان 99 درصد، و فرضیه مربوط به ادراک مدیران از استفاده ی مناسب از سیستم های پاداش در سطح اطمینان 90 درصد تأیید، و فرضیه های مربوط به حمایت مدیریت ارشد و ساختار سازمانی حمایت کننده نیز در سطح 95 درصد رد شدند. نتایج حاصل از معادلات ساختاری نشان داد که 23/1 درصد از تغییرات گرایش به کارآفرینی را می توان با ادراک مدیران از محیط داخلی سازمان تبیین کرد که این مقدار در حضور متغیر تعدیل کننده ی سرمایه ی انسانی به 56/4 درصد رسید.